ATLASFLORY

Przetacznik długolistny- Veronica longifolia

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Veronica longifolia

Przetacznik długolistny

Roślina wieloletnia, łodygę ma wzniesioną dołem nagą a górą omszoną. Osiąga wysokość od 40 do 120cm. Rośnie na glebach wilgotnych, w zaroślach, lasach, na zboczach, łąkach, brzegach wód i rowów.

Liście ma ciemnozielone, podługowate, ułożone naprzeciwlegle lub w okółkach. Brzeg liścia jest nierówno i ostro piłkowany. Przysadki liściowe są równowąskie i dłuższe od szypułek kwiatowych.

Kwiaty są zebrane na szczycie pędu w gęste grona. Kwiaty są niebieskie lub fioletowo-niebieskie, osadzone na krótkich , omszonych szypułkach. Działki kielicha są również omszone. Pręciki i słupek wystają poza koronę.

Owocem jest naga, sercowato-jajowata torebka.

Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:

Pseudolysimachion longifolium (L.) Opiz

Veronica maritima L.

Veronica septentrionalis Boriss

Uwagi:

1. Ziele przetacznika zawiera irydoidy.

2. Czasem można spotkać go w ogrodach jako roślinę ozdobną.

3. Roślina mrozoodporna, łatwa w uprawie, rozmnaża się wegetatywnie (podział kęp i sadzonki) i przez wysiew nasion.

Literatura:

1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL

2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN