ATLASFLORY

Kozłek lekarski - Valeriana officinalis

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Valeriana officinalis

Kozłek lekarski

Roślina wieloletnia, posiada łodygę brązowawą, wzniesioną, głęboko bruzdowaną, dołem jest owłosiona, górą-naga. Łodyga w środku jest pusta, osiąga wysokość do 2m.Rośnie na wilgotnych łąkach, niskich torfowiskach, nad brzegami rzek, w zaroślach.

Liście pierzastodzielne o 7-23 odcinkach jajowatych lub lancetowatych; ząbkowane; dolne ogonkowe, górne -siedzące.

Kwiaty w dużym kwiatostanie baldachokształtnym, drobne, koronę mają dzwonowato-lejkowatą, białe, bladoróżowe. Są silnie pachnące.

Owocem jest niełupka z pierzastym puchem.

Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

baldrian

kocia trawa

stoniebo

waleriana

Uwagi:

1. Roślina lecznicza znana od starożytności. Właściwości lecznicze ma kłącze i korzeń kozłka. Działa on głównie jako środek rozkurczowy, uspokajający, wzmacniający nerwy. Jest to najskuteczniejsze z ziół odprężających i uspokajających. Łagodzi stany napięcia, niepokoju i nadpobudliwości. Skutecznie leczy bezsenność. Posiada właściwości rozkurczowe pozwalające łagodzić kolki jelitowe.

2.Wchodzi w skład wielu leków i mieszanek ziołowych.

Literatura:

1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL

2. Nawara Z.: Rośliny łąkowe. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.

3. Senderski M.E.: Zioła. Praktyczny poradnik o ziołach i ziołolecznictwie. Wyd.3. 2009, Warszawa, Wydawnictwo K.E.Liber