Ulmus glabra
Wiąz górski
Roślina wieloletnia drzewo o walcowatym, długim pniu i wysoko osadzonej koronie. Może osiągać wysokość do 30-40m. Kora na pniu jest szara lub matowa, płytko i podłużnie spękana. Może rosnąć nawet do 400lat. Najczęściej można go spotkać w wilgotnych dolinach wzdłuż potoków i na terenach kamienistych, ale z żyzną glebą.
Liście są skrętolegle ułożone na gałązkach. Mają krótkie ogonki a blaszka jest odwrotnie jajowata, często o 3 wierzchołkach. Są podwójnie piłkowane.
Kwiaty obupłciowe na krótkich szypułkach są niepozorne. Wczesną wiosną z pączków ukazują się słupki i pręciki.
Owocem są płaskie orzeszki z błoniastymi skrzydełkami. Dojrzałe nasiona mogą kiełkować tylko przez parę dni.
Kwitnie od marca do kwietnia.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Ulmus scabra
Ulmus montana
Synonimiczne nazewnictwo polskie:
brzost
Uwagi:
1. Kwitnie przed rozwojem liści.
2. Drewno jego jest twarde i nadaje się do wyrobów stolarskich (np. na schody, meble).
3. Często sadzony jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach.
Literatura:
1. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część I. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN
2. Pokorny J.: Drzewa Europy Środkowej. 1980, Warszawa, Wydawnictwo Rolnicze i Leśne
3 Kremer B.P.: Drzewa liściaste i iglaste. 1995, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Multico



|