Tragopogon dubius
Kozibród wielki
Roślina dwuletnia o łodydze nagiej, zielonej, często purpurowo nabiegłej. Dorasta do 100cm wysokości. Porasta suche zbocza, przydroża, nasypy, murawy, miejsca ruderalne.
Liście ma równowąskie, szeroką nasadą obejmują łodygę i nagle zwężają się. Są długo zaostrzone i całobrzegie.
Kwiaty zebrane w koszyczek, szypułki pod koszyczkami są maczugowato zgrubiałe i rozdęte, puste. Okrywa kwiatu jest dłuższa od niego. Kwiaty są jasnożółte.
Owoc ma dzióbek i jest pięciokanciasty, z puchem kielichowym.
Kwitnie od maja do lipca.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Tragopogon maior
Uwagi:
1. Tworzy mieszańce z kozibrodem wschodnim i łąkowym.
Literatura:
1. Rutkowski L. :Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd.2 popr., 2007, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN
2. Schauer T, Caspari C.: Przewodnik do rozpoznania roślin niezbędny na wycieczce z niezawodnym kodem barwnym. 2007, Poznań, Publicat S.A
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN
.

.

.

.

.

.

|