Sisymbrium officinale
Stulisz lekarski
Roślina jednoroczna lub dwuletnia, ma łodygę sztywną , wzniesioną, przeważnie owłosioną i rozgałęzioną. Osiąga wysokość od 30 do 90cm. Rośnie na polach, ugorach, poboczach dróg, nasypach kolejowych, w ogrodach.
Liście dolne są pierzastodzielne osadzone na ogonkach, odcinki są nierówno ząbkowane a końcowy jest duży, prawie oszczepowaty. Górne liście są wąskie bez ogonków. Liście z obydwu stron są owłosione.
Kwiaty są bladożółte, drobne kwiaty zgrupowane w krótkim, graniastym kwiatostanie, który później się wydłuża. Cztery płatki korony otoczone są czterema wydłużonymi, owłosionymi działkami kielicha.
Owocem jest wzniesiona czterokątna łuszczyna na krótkiej , zrośniętej z nią szypule.
Kwitnie od maja do października.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Erysimum officinale L
Velarum officinale (L.) Reichenb.
Uwagi:
1. Roślina zawiera glikozyd siarkocyjanianowy, który w większych ilościach jest trujący zarówno dla ludzi jak i zwierząt.
2. Nasiona zwierają 30% oleju i też są trujące.
3. Dawniej używano stulisza jako roślinę leczniczą do wzmacniania serca i żołądka.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Fletcher N.: Kieszonkowy atlas kwiatów dziko rosnących. 2007, Warszawa, Solis Andrzej Koper
3. Mowszowicz J. Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych, pospolitych roślin zielnych. 1986, Warszawa, WSiP






|