|
|
|
Starzec górski - Senecio subalpinus |
|
|
|
|
Senecio subalpinus Starzec górski Roślina wieloletnia o łodydze nagiej lub pajęczynowato owłosionej, w górze rozgałęziona. Dorasta do 90cm wysokości. Można go spotkać na górskich łąkach i halach, aż po piętro halne, nad brzegami potoków, w lasach. Lubi gleby zasobne. Liście odziomkowe i dolne łodygowe maja długie ogonki i sercowatą blaszkę liściową, brzegi są ząbkowane. Górne liście są rombowate lub lirowato-pierzaste i uszkowatymi łatkami obejmują łodygę. Kwiaty w postaci koszyczka mają około 21 żółtych żeńskich kwiatów języczkowych na brzegu i rurkowate obupłciowe w środku. Zebrane są w luźny podbaldach na długich szypułkach. U podstawy koszyczka znajdują się skrętolegle ułożone listki. Owocem jest niełupka z długim puchem kielichowym. Kwitnie od lipca do sierpnia. Synonimiczne nazewnictwo łacińskie: Senecio cordifolius Synonimiczne nazewnictwo polskie: starzec subalpejski Literatura: 1. Mirek Z, Piękoś-Mirkowa H: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy.2003, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza 2. Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z.: Rośliny górskie. 2007, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza 3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN |
|
|
Copyright Grażyna i Ryszard Taran. Wszelkie prawa zastrzeżone. |
. 
. 
. 
. 
. 