ATLASFLORY

Robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Robinia pseudoacacia

Robinia akacjowa

Drzewo liściaste o szerokiej koronie. Pędy ma nagie , z cierniami osadzonymi po 2 u nasady ogonka liściowego. Pień ma pokryty grubo spękaną korowiną. Dorasta do 20-30m. Rośnie na glebach luźnych, piaszczystych, gliniastych lub kamienistych. Pochodzi z Ameryki Północnej.

Liście nieparzysto-pierzaste, złożone z 9-19 listków, owalnych , całobrzegich.

Kwiaty zebrane w zwisające grona, białe, wonne.

Owocem są strąki, cienkie i wydłużone jak u fasoli. W strąkach znajdują się nasiona.

Kwitnie w czerwcu.

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

grochodrzew

robinia biała

Uwagi:

1. Drzewo odporne na niekorzystne warunki, nadaje się na zadrzewienia przydrożne. Posiada silny i rozległy system korzeniowy. Na korzeniach znajdują się brodawki z bakteriami wiążącymi azot z powietrza, wzbogaca przez to glebę .Robinia akacjowa ma duże wymagania pod względem światła.

2. Jest rośliną miododajną. Natomiast prawie cała roślina jest trująca.

3. Z jej wartościowego, twardego drewna wyrabia się urządzenia sportowe, narzędzia.

4. Drewno posiada znakomite walory opałowe. Dla nich zostało introdukowane w Europie.

5. Nazwę swoją zawdzięcza botanikowi francuskiemu Jeanowi Robin, który sprowadził robinię w do Europy 1601 roku. Drzewo łatwo dziczeje przez odrosty korzeniowe.

6. Pospolicie robinię błędnie określa się nazwą „akacja”. Akacja jest gatunkiem australijskim i afrykańskim, w Polsce w stanie naturalnym nie występuje.

7. W wierzeniach ludowych jej cierniste gałęzie miały chronić przed duchami zmarłych opuszczającymi nocą groby. Stąd można zauważyć, że bardzo stare cmentarze wiejskie są obsadzone tym gatunkiem.

Literatura:

1. Aichele D. i R, Schwegler A.: Jakie to drzewo?. 1998, Warszawa, PWRiL.

2. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL

3. Pokorny J.: Drzewa Europy Środkowej. 1980, Warszawa, Wydawnictwo Rolnicze i Leśne

4. Kremer B.P.: Drzewa liściaste i iglaste. 1995, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Multico