Rhinanthus alectorolophus
Szelężnik włochaty
Roślina roczna o łodydze wzniesionej, pojedynczej lub rozgałęzionej. Gałązki boczne są skośnie wzniesione. W górnej części łodyga jest długo włosista, a pozostała część-krótko owłosiona. Osiąga wysokość do 80cm. Rośnie na polach, łąkach, przy drogach, ciepłolubnych murawach.
Liście dolne są jajowato-podługowate i tępe, górne- podługowato-lancetowate, słabo zaostrzone i ząbkowane. Ułożone na łodydze naprzeciwlegle i naprzemianlegle.
Kwiaty wyrastają w kątach bladozielonych przysadek kwiatowych, które są owłosione. Najniższe podobne są do liści a wyższe są romboidalno-trójkątne o ostrych ząbkach. Korona jest żółta o słabo zgiętej rurce, gardziel ma zamkniętą przez ściśle przylegającą wargę dolną. Ząbki na wardze górnej są fioletowe. Kielich jest cały pokryty długimi włoskami.
Owocem jest torebka z nasionami.
Kwitnie od maja do września.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Alectorolophus hirsutus (Lam.)
Uwagi:
1. Jest to półpasożyt jak i inne szelężniki.
2. Roślina lekko trująca- zawiera aukubinę.
3. Niektóre źródła podają, iż szelężnik włochaty jest synonimem szelężnika większego.
Literatura:
1. Schauer T, Caspari C.: Przewodnik do rozpoznania roślin niezbędny na wycieczce z niezawodnym kodem barwnym. 2007, Poznań, Publicat S.A
2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN






|