ATLASFLORY

Jaskier skąpopręcikowy - Ranunculus trichophylus

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Ranunculus trichophylus

Jaskier skąpopręcikowy

Roślina wieloletnia o łodydze ciemnozielonej, okrągłej w przekroju, gładkiej i rozgałęzionej. Wytwarza często korzenie przybyszowe rozwijające się w węzłach. Osiąga długość pędu do 1m. Rośnie w płynących wolno i stojących wodach, najczęściej na stanowiskach płytkich.

Liście wszystkie są podwodne z ogonkiem, sztywne, owalne w zarysie, pocięte nitkowato, o odcinkach wszechstronnie skierowanych, po wyjęciu z wody nie skupiające się w pędzelek. Przylistki są zrośnięte z ogonkami.

Kwiaty wyrastają pojedynczo na szypułkach długich w okresie owocowania. Kielich o 5 nietrwałych działkach. Płatki korony są białe, szeroko jajowate i nie stykają się w czasie kwitnienia. Pręcików jest 8-15 i dłuższych od słupków. Miodnik jest w postaci jajowatego dołka, a dno kwiatowe jest wyraźnie pokryte długimi włoskami. Słupki liczne, owłosione.

Owocem jest elipsoidalnych orzeszek.

Kwitnie od maja do września.

Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:

Batrachium trichophyllum (Chaix) Bosch

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

włosienicznik skąpopręcikowy

Uwagi:

1. Gatunek ten jest podobny do innych jaskrów wodnych wytwarzających liście o blaszce podzielonej na nitkowate łatki, najbardziej do jaskra rzecznego.

2. Roślina wodna objęta ochroną.

3. Tworzy mieszańce z innymi jaskrami wodnymi.

4. Zamieszczone zdjęcia opisanego gatunku wykonano na terenie stawu, z którego rok wcześniej spuszczono wodę.

Literatura:

1. Kłosowski S., Kłosowski G.: Rośliny wodne i bagienne. 2006, 2007, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.

2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część I. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN