ATLASFLORY

Pierwiosnek wyniosły - Primula elatior

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Primula elatior

Pierwiosnek wyniosły

Roślina wieloletnia, osiąga wysokość od 10 do 40cm. Łodygę ma bezlistną, krótko owłosioną, zakończoną kwiatostanem. Rośnie w górach od podnóży po piętro halne, lubi gleby wilgotne.

Liście zebrane w przyziemnej różyczce są jajowate lub eliptyczne, pomarszczone, całobrzegie lub ząbkowane. Są krótko owłosione i zwężone w oskrzydlony ogonek.

Kwiaty w baldaszkowatym kwiatostanie. Pachnące kwiaty są pięciokrotne na długiej, omszonej szypułce. Kielich ściśle obejmuje koronę, ma działki lancetowate o zielonych kantach i białym środku, jest krótko owłosiony. Korona jest żółta z pomarańczowym pierścieniem w gardzieli, o długiej rurce i talerzykowato rozpostartych łatkach.

Owocem jest torebka wystająca z kielicha.

Kwitnie od kwietnia do lipca.

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

pierwiosnka wyniosła

Uwagi:

1. Roślina chroniona.

2. Korzeń pierwiosnka wyniosłego zawiera saponiny, glikozydy, garbniki i gorycz, kwiaty- flawonidy. Stosowany jako środek wykrztuśny, napotny i moczopędny.

3. Jest rośliną trującą.

4. Nazwa rodzaju primula pochodzi od wczasnego zakwitania.

Literatura:

1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL

2. Nawara Z.: Rośliny łąkowe. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.

3. Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z.: Rośliny chronione. Wyd.2. zmienione i rozszerzone. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.

4. Mirek Z, Piękoś-Mirkowa H: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy.2003, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza