ATLASFLORY

Topola czarna - Populus nigra

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Populus nigra

Topola czarna

Drzewo liściaste o szerokiej koronie, pień ma pokryty spękaną, szaroczarną korowiną. Pączki i pędy ma żółtawe. Dorasta do 35m wysokości. Rośnie w dolinach rzek, zwłaszcza na terenach aluwialnych, piaszczystych, żwirowych, w lasach łęgowych. Jest światłolubna.

Liście maja kształt romboidalny, są zaostrzone i karbowano-piłkowane. Osadzone na długich ogonkach bez kulistych gruczołów. Gdy liście są młode, mają zielono-czerwonawy kolor, z czasem robią się ciemnozielone, z mocnym połyskiem, spodem jasnozielone i matowe.

Kwiaty u nasady mają kubkowaty wyrostek. Są dwupienne i zebrane w kotki. Przysadki kwiatowe są czerwone, porozcinane. Pylniki pręcików czerwone, znamiona słupków żółte.

Owocem jest torebka pękająca dwoma klapami. Nasiona opatrzone są w puch.

Kwitnie od marca do kwietnia .

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

sokora

Uwagi:

1.Drewno topoli czarnej jest miękkie i lekkie. Ma jasnobrązową twardziel i żółtobiały biel. Jest wykorzystywane jako surowiec do wyrobu celulozy i sklejki.

2. Topola czarna ma wiele pędów odroślowych, rozmnaża się również przez zdrewniałe sadzonki (zrzezy). Tworzy mieszańce z innymi topolami.

3. Pączki i kora zawierają glikozydy fenolowe ( m.in.salicyna, populina), olejki eteryczne, garbniki, żywice, sole mineralne, flawonidy i są surowcem zielarskim. Mają działanie: moczopędne, słabo napotne, przeciwgorączkowe. Obniżają poziom mocznika i innych szkodliwych produktów przemiany materii w organizmie.

Literatura:

1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL

2. Pokorny J.: Drzewa Europy Środkowej. 1980, Warszawa, Wydawnictwo Rolnicze i Leśne

. .