ATLASFLORY

Żagiew zimowa - Polyporus brumalis

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Polyporus brumalis

Żagiew zimowa

Budowa: kapelusz o średnicy od 2 do 7cm, początkowo półkolisty, następnie wypukły z lekkim wgłębieniem, u starych egzemplarzy pofalowany. Powierzchnia kapelusza gładka lub szczeciniasto owłosiona na obrzeżu, u owocników starych włoski zanikają. Skórka wówczas staje się szorstka, lekko łuseczkowata. Kolor skórki ochrowobrązowawy, rdzawobrunatny, brunatny. Brzeg kapelusza ostry, lekko podwinięty. Trzon o średnicy do 6 mm, wysoki do 3 cm, sporadycznie dłuższy, elastyczny, pełny, włókienkowaty, najczęściej centryczny, rzadziej boczny, u podstawy lekko bulwkowaty, prosty . Barwa trzonu ochrowa, ciemnobrązowa, zawsze ciemniejsza w dolnej części. Powierzchnia pokryta drobnymi, gęstymi, meszkowatymi, ciemniejszymi łuseczkami. Hymenofor rurkowy. Rurki o jasno ochrowych ściankach, krótkie, do 3 mm długości. Pory o zróżnicowanych kształtach i średnicy, maksymalnie do1mm, pokryte białym nalotem. Miąższ cienki, skórzasty, łykowaty, biały, kremowożółtawy. Smak bez wyraźnej dominanty. Zapach lekko grzybowy. Wysyp zarodników białawy.

Występowanie: późną jesienią, w łagodne zimy i wczesną wiosną na martwych gałązkach, grubych gałęziach i kłodach drzew liściastych.

Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:

Boletus brumalis Persoon 1794

Lentinus brumalis (Persoon) Zmitrovich 2010

Leucoporus brumalis (Persoon) Quélet 1888

Leucoporus brumalis (Persoon) Spegazzini 1926

Polyporellus brumalis (Persoon) P. Karsten 1879

Polystictus brumalis (Persoon) Fries

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

huba trzoneczkowa

Uwagi:

1.Grzyby niejadalne.

2.Gatunek pospolity.

Miejsce wykonania zdjęć:Grojec

Źródła informacji o gatunku:

Gumińska B., Wojewoda W., Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988

Gerhardt E. Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik. Bauer-Weltbild Media Sp. z o.o., Sp.k. Klub dla Ciebie. Warszawa