Oenothera glazioviana
Wiesiołek czerwonokielichowy
Roślina dwuletnia, łodygę ma zieloną lub miejscami czerwono nabiegłą, silnie czerwono punktowaną, wzniesioną i owłosioną, pojedynczą czasem rozgałęzioną. Może dorastać od 30cm do 2m wysokości. Zasiedla miejsca ruderalne, nasypy kolejowe, słoneczne skarpy, żyzne lasy liściaste.
Liście odziomkowe ma zebrane w rozetkę liściową, pojawia się ona w pierwszym roku. W drugim roku na łodydze wyrastają szerokie, lancetowate lub podługowato-eliptyczne liście. Są zielone o białych nerwach, silnie pomarszczone wzdłuż nerwu. Brzeg mają falisty.
Kwiaty wyrastają na szczycie łodygi. Pączki kwiatowe są początkowo zielone, później wyraźnie czerwono nabiegłe. Zalążnie mają cętkowane i ogruczolone. Działki kielicha są czerwono prążkowane, ich końce dołem są stulone, górą rozchylające się i długie. Płatki są jasnożółte, jajowato odwrotnie sercowate, na wierzchołku zwykle słabo wycięte lub prawie ucięte, znacznie szersze niż dłuższe. Szyjka słupka jest długa i rozkłada się płasko nad pylnikami.
Owocem jest zielona torebka, która później czerwienieje .
Kwitnie od czerwca do września.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Oenothera erythrosepala Borbas
Oenothera lamarckiana
Uwagi:
1.Gatunek inwazyjny.
Literatura:
1. Rutkowski L. :Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd.2 popr., 2007, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN









|