Malus sylvestris
Jabłoń dzika
Drzewo dorastające do 10m wysokości, gałązki nagie, cierniste. Porasta zarośla, lasy łęgowe.
Liście pojedyncze, szerokojajowate, na brzegu karbowane .Młode liście są owłosione, potem zwykle z obu stron łysiejące lub spodem na nerwach trwale owłosione.
Kwiaty w skąpych kwiatostanach, płatki korony z zewnątrz różowe, wewnątrz białe, pylniki żółte.
Owocem jest pestkowiec-jabłko, zielono-żółty owoc wielkości piłki pingpongowej, od strony słonecznej często czerwonawe, twarde i cierpko-kwaśne.
Kwitnie od kwietnia do maja.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Malus silvestris
Synonimiczne nazewnictwo polskie:
płonka
Uwagi:
1. Owoce zawierają dużo pektyn i można je dodawać do galaretek z innych owoców , aby wzmocnić konsystencję przetworów.
2. Jabłoń dzika bywa sadzona jako karma dla zwierzyny leśnej.
3. Owoc był stosowany w medycynie ludowej.
4. Jabłoń dzika jest gatunkiem stosunkowo rzadko występującym w lasach naszego kraju. W górach rośnie do 900 m n.p.m.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. CzęśćI. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN
3. Kremer B.P .:Owoce leśne.1996,Warszawa, Oficyna Wydawnicza Multico
. . 
. . 
|