Lotus corniculatus
Komonica zwyczajna
Roślina wieloletnia o łodydze rozesłanej lub podnoszącej się. Łodyga jest rozgałęziona i naga, osiąga długość od 10 do 40cm. Rośnie na trawiastych polach, pastwiskach, wzdłuż dróg i nasypów.
Liście ma nieparzysto-pierzaste, 5-listkowe. Trzy górne są odwrotnie jajowate lub podługowate, dwa dolne ukośnie jajowate.
Kwiaty zebrane w baldaszku 3-8 kwiatowym. Kwiaty motylkowe, korona żółta, czasem czerwono nabiegła. Łódeczka zwężona w dziubek. Ząbki kielicha z trójkątnej nasady nagle zwężone w szydlasty koniec.
Owocem jest strąk równowąski, obły.
Kwitnie od czerwca do września.
Uwagi:
1. Roślina miododajna i pastewna. Jest wytrzymała na suszę, przydeptywanie i przygryzanie.
2. Strąki tworzą wachlarz o wspólnej nasadzie. Są pozostałości trwałego kielicha.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Fletcher N.: Kieszonkowy atlas kwiatów dziko rosnących. 2007, Warszawa, Solis Andrzej Koper.
3. Nawara Z.: Rośliny łąkowe. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.
.

.

.

.

.

.

|