ATLASFLORY

Życica trwała - Lolium perenne

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Lolium perenne

Życica trwała

Roślina wieloletnia, rosnąca w luźnych kępkach. Ma łodygę wzniesioną, gładką i nagą. Osiąga wysokość do 70cm.Rośnie na pastwiskach, brzegach wód, wysypiskach, miejscach wydeptanych, łąkach, drogach polnych. Preferuje środowisko średnio wilgotne i żyzne.

Liście ma długie, ciemnozielone, blaszki liściowe gładkie lub szorstkie tylko z wierzchu. Pochwy liściowe gładkie, o krótkich uszkach, czerwone dołem.

Kwiaty zebrane w kłos składający się z 10-20 kłosków. Kłoski są spłaszczone i ułożone po obu stronach osi kłosa, zwrócone do niej ostrym końcem. Plewy są tępe, niewiele większe od plewek dolnych. Plewka dolna jest cienka i lancetowata. Wszystkie plewy i plewki są zaokrąglone od strony grzbietowej.

Owocem jest ziarniak.

Kwitnie od maja do września.

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

Rajgras angielski

Uwagi:

1. Roślina dzika i zarazem uprawna. Życica trwała jest cenną rośliną pastewną. Dobrze rośnie na pastwiskach bogatych w naturalny nawóz. Nadaje się na łąki, gdzie wypasa się owce i koszaruje je. Szybko odrasta po koszeniu lub wypasie.

2. Stosowana jest również na trawniki.

3. Jest trawą o silnej konkurencyjności, szybko staje się gatunkiem dominującym. Źle znosi suche lata i często wymarza w zimie. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.

Literatura:

1. Nawara Z.: Rośliny łąkowe. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.

2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN