Leucojum vernum
Śnieżyca wiosenna
Roślina cebulkowa, łodygą dorasta do 30cm wysokości. Rośnie w wilgotnych , wielogatunkowych lasach liściastych, zaroślach, łąkach.
Liście odziomkowe równowąskie 2-4 o zaokrąglonym wierzchołku. Długość mają równą łodydze lub mniejszą.
Kwiaty białe, jeden, czasem dwa, okwiat dzwonowaty z jednakowymi działkami, z żółtą plamą na szczycie. Kwiat zawieszony jest na cienkiej szypułce z pochwiastym listkiem u nasady. Szyjka słupka silnie maczugowato zgrubiała.
Owocem jest mała, kulista, mięsista torebka nasienna.
Kwitnie od marca do kwietnia.
Uwagi:
1.Roślina prawnie chroniona. Zaliczana do gatunków narażonych na wyginięcie.
2. Kwiaty są zwieszone w dół, co chroni je przed deszczem. Po nektar owady wgryzają się w soczysty, maczugowaty dół słupka, poruszając pylnikami, przez co przenoszą pyłek i zapylają. Nasiona rozsiewają mrówki.
3. Śnieżyca wiosenna rozmnaża się przez cebulki potomne.
4. Silnie pachnie.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z.: Rośliny chronione. Wyd.2. zmienione i rozszerzone. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza.
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN
4. Lange D.: Zwiastuny wiosny. Rośliny wcześnie kwitnące.1996,Warszawa,Oficyna Wydawnicza Multico
.

.

.

.

|