|
|
Lapsana communis
Łoczyga pospolita
Roślina jednoroczna o łodydze wysokiej, rzadko, szorstko owłosionej, w górnej części rozgałęzionej. Osiąga wysokość od 20 do 100cm. Rośnie w lasach liściastych, zaroślach, na polach, brzegach lasów, przy drogach, w ogrodach, na glebach wilgotnych, zawierających azot.
Liście dolne mają kształt lirowaty, pierzastodzielny, z dużym odcinkiem środkowym. Liście wyższe podługowato-jajowate i lancetowate, ząbkowane lub nie, swoją nasadą obejmują łodygę.
Kwiaty są zebrane w drobne koszyczki na szczycie pędów. Wszystkie kwiaty są języczkowe, żółte. Listki okrywy koszyczków zielone, w 1 szeregu, a pod nimi kilka drobnych listków.
Owocem jest brunatna, żebrowana niełupka.
Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Uwagi:
1.Roślina zapylana jest przez pszczoły, chrząszcze i motyle, a nasiona rozsiewa wiatr.
2. Ziele łoczygi stosowano w medycynie ludowej.
3. Łodyga zawiera sok mleczny.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Mowszowicz J. Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych ,pospolitych roślin zielnych.1986,Warszawa,WSiP
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część I. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN
.

.

.

.

.

.

.

|
|