Hypericum tetrapterum
Dziurawiec skrzydełkowaty
Roślina wieloletnia o łodydze wzniesionej, 4-kanciastej i na krawędziach skrzydełkowatej. Naga łodyga górą rozgałęzia się. Osiąga wysokość od 20 do 60cm. Rośnie na mokradłach, wilgotnych łąkach, rowach, brzegach wód, torfowiskach niskich.
Liście mają kształt jajowo-eliptyczny, są zaokrąglone obejmują łodygę w pół. Mają słabą nerwację i gęsto prześwitujące punkty.
Kwiaty zebrane są w gęsty szczytowy kwiatostan. Płatki korony są żółte, lancetowate i nie mają czarnych kropek. Działki kielicha są zielone, zaostrzone, wąskolancetowate z czarnymi , gruczołowatymi punktami i krótsze od płatków.
Owocem jest torebka.
Kwitnie od lipca do sierpnia.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Hypericum acutum
Uwagi:
1. Ziele dziurawca skrzydełkowatego ma podobne właściwości lecznicze do dziurawca zwyczajnego.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Nawara Z.: Rośliny łąkowe. 2006, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część I. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN
.

.

.

.

.

.

.

.

|