Gnaphalium sylvaticum
Szarota leśna
Roślina wieloletnia o łodydze wzniesionej, mocnej, pokrytej przyległym szarym filcem. Łodyga może być rozgałęziona i dorasta do 50cm wysokości. Rośnie w widnych lasach, zaroślach, zrębach, na brzegach lasów, pastwiskach i torfowiskach.
Liście ma równowąskie, spodem szarofilcowate. Mają 1 nerw i zmniejszają się ku górze łodygi oraz łysieją z wierzchu.
Kwiaty w koszyczkach zebranych gęsto po około 8 w kątach liści. Mają w połowie brunatne okrywy i tworzą kłos lub grono. Kwiaty są żółtawe
Owocem jest drobna niełupka z puchem kielichowym.
Kwitnie od czerwca do września.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Omalotheca sylvatica
Synchaeta sylvatica
Uwagi:
1. Roślina ta zaliczana jest do chwastów leśnych.
2. Koszyczki szaroty leśnej medycyna ludowa stosowała jako środek moczopędny.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Mowszowicz J :Flora letnia. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących letnich pospolitych roślin zielnych.1987,Warszawa, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne.
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część I. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN
.

.

.

.

.

|