ATLASFLORY

Bodziszek czerwony - Geranium sanguineum

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Geranium sanguineum

Bodziszek czerwony

Roślina wieloletnia, ma łodygę wzniesioną lub podnoszącą się, odstająco owłosioną. Dorasta do 50cm wysokości. Porasta miejsca kamieniste, słoneczne, suche zbocza, suche i widne lasy, skraje lasów, zarośla. Lubi gleby piaszczysto-gliniaste lub żwirowe o odczynie lekko zasadowym.

Liście w zarysie są okrągławe i na ogonkach. Dolne liście są dłoniasto, 7-dzielne. Odcinki ostatniego rzędu są równowąsko-lancetowate i całobrzegie.

Kwiaty wyrastają na owłosionych szypułkach. Płatki korony są fioletowo-czerwone lub wiśniowe, zaokrąglone lekko wycięte i dwukrotnie dłuższe od kielicha. Kielich ma działki zakończone ostrym dzióbkiem i rzadko owłosione.

Owocem jest 5 rozłupek zrośniętych słupkami. Po dojrzeniu wyginają się łukowato i zwijają ślimakowato.

Kwitnie od maja do sierpnia.

Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:

Geranium grandiflorum Gilib.

Geranium lancastriense Mill.

Geranium prostratum Cav.

Geranium sanguineiforme Rouy & Foucaud

Synonimiczne i regionalne nazewnictwo polskie:

bodziszek krwisty

czerwienica

płonica

Uwagi:

1. Łacińska nazwa bodziszków pochodzi od greckiego słowa geranos czyli żuraw. Nawiązuje ona do spiczasto zakończonych owoców podobnych do dziobu żurawia. Drugi człon nazwy łac. sanguis oznacza krew; nawiązuje do jej barwy.

2. Roślina ozdobna, nadaje się jako roślina okrywowa. Uprawiane są odmiany o kwiatach różowych ('Elke'), czerwonych ('Max Frei'), białych ('Album').

3. W medycynie ludowej i ziołolecznictwie stosowany jako środek ściągający, antyseptyczny, pobudzający, przeciwkrwotoczny, przeciwzapalny. Zawiera między innymi flawonoidy, garbniki, gorycze, krzemionkę, kwasy organiczne, olejek eteryczny.

Literatura:

1. Fletcher N.: Kieszonkowy atlas kwiatów dziko rosnących. 2007, Warszawa, Solis Andrzej Koper.

2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część I. Wyd.5. 1986,Warszawa, PWN