Cerinthe minor
Ośmiał mniejszy
Roślina dwuletnia lub bylina o łodydze nagiej i sinej, górą rozgałęzia się. Może dorastać do 60cm wysokości. Rośnie na miejscach kamienistych, suchych stokach, przydrożach.
Liście odziomkowe mają długie ogonki, blaszkę podługowatą i zaokrągloną, mogą mieć białe plamy. Liście łodygowe są takie same i obejmują nasadą łodygę.
Kwiaty zebrane są na szczycie łodygi, mają koronę żółtą, czasem z czerwonymi plamkami, o lancetowatych, stulonych płatkach. Kielich jest zielono-siny o wydłużonych działkach. Przysadki kwiatowe mają orzęsione brzegi.
Owocem jest rozłupka, naga, szara i lśniąca.
Kwitnie od maja do lipca.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Cerinthe quinquemaculata Wahlenb.
Uwagi:
1. Roślina jest archeofitem, występuje w południowej części kraju, czasem jest zawlekana w inne regiony Polski.
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Schauer T, Caspari C.: Przewodnik do rozpoznania roślin niezbędny na wycieczce z niezawodnym kodem barwnym. 2007, Poznań, Publicat S.A
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN




|