Carex sylvatica
Turzyca leśna
Roślina wieloletnia, kępkowa, ma łodygę wzniesioną, często u góry zwisła, trójkanciasta i gładka. Może osiągać wysokość od 20 do 70cm. Rośnie w cienistych lasach liściastych, iglastych o bujnym runie, na drogach leśnych i na glebach wilgotnych.
Liście ma żywo zielone, miękkie, wiotkie o blaszce szeroko równowąskiej z wystającym grzbietem. Najniższe pochwy liściowe są białawe lub brązowe.
Kwiaty w kwiatostanach o kształcie kłosów. Kłos szczytowy są rodzaju męskiego. Jest ich 1-2 , są cienkie, długo szypułkowe i żółtawe. Dolne kłosy są żeńskie (od 3 do 5), luźno kwiatowe, oddalone od siebie. Plewy mają ostre i długie wierzchołki, białawe lub jasnobrązowe z zielonym paskiem w środku. Pęcherzyki są dłuższe od plew, zwężają się w 2-zębny dzióbek.
Owocem jest trójkanciasty orzeszek.
Kwitnie od kwietnia do czerwca.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
Carex silvatica
Uwagi:
---------
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Rutkowski L. :Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd.2 popr., 2007, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN
3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN
.

.

.

.

.

.

|