Carex pallescens
Turzyca blada
Roślina wieloletnia, kępkowa o łodydze sztywnej, wzniesionej i ostro trójkanciastej. Wyrasta do wysokości 20-46cm, a nawet i do 90cm. Rośnie w zaroślach, widnych lasach, na zrębach, ubogich murawach, preferuje gleby piaszczysto-gliniaste.
Liście ma wiotkie, jasnozielone, brzegiem skąpo owłosione. Pochwy dolne są czerwonawe lub jasno brązowe. Podsadki są liściowate i szorstkie.
Kwiaty zebrane są w kłoski na krótkich szypułkach. Kłos szczytowy - męski kwiatostan jest wąski i maczugowaty, pozostałe to kwiatostany żeńskie, są one jajowate. Plewy są białawe z zielonym, wystającym grzbietem. Pęcherzyki są żółtozielone i błyszczące bez dzióbka.
Owocem jest orzeszek.
Kwitnie od kwietnia do maja.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
---------------
Uwagi:
1. Turzyca blada krzyżuje się z turzycą pospolitą.
Literatura:
1. Rutkowski L. :Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd.2 popr., 2007, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN
2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN
.

.

.

.

.

|