Carduus crispus
Oset kędzierzawy
Roślina dwuletnia o łodydze wzniesionej prostej i rozgałęziająca się na całej długości, wyraźnie szeroko kędzierzawo i kolczasto oskrzydlona. Łodyga może być szaro-pajęczynowata. Dorasta do wysokości 30–150 cm. Rośnie w zaroślach, na skrajach lasów, w rowach, ogrodach, śmietnikach.
Liście dolne są lirowato-pierzasto-sieczne, górne są pierzasto-klapowane lub pierzstowrębne, odgięte pod kątem prostym, spodem pajęczynowato kutnerowate. Brzegi liści są ze słabymi szczecinkami kolczastymi.
Kwiaty zebrane w jajowato-okrągłe koszyczki, skupione od 2-do kilku, zbliżone do siebie. Łuski okrywy są słabo odgięte, zwężają się od nasady, wewnętrzne są dłuższe od zewnętrznych, wszystkie są pajęczynowato osnute. Kwiaty są liliowo-purpurowe.
Owocem jest niełupka z długim puchem kielichowym.
Kwitnie od lipca do września.
Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:
-----------
Uwagi:
-----------
Literatura:
1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL
2. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN
.

|