|
|
|
Rumian żółty - Anthemis tinctoria |
|
|
|
|
Anthemis tinctoria Rumian żółty Roślina wieloletnia, ma łodygę wzniesioną lub podnoszącą się, rozgałęzioną, krótko owłosioną, czasem czerwono nabiegłą. Tworzy kępy, osiąga wysokość do 60-90cm. Rośnie na suchych murawach, zboczach, miejscach ruderalnych, nasypach kolejowych. Lubi miejsca nasłonecznione. Liście ma pierzaste, podzielone na wąskie odcinki , ząbkowane. Kwiaty zebrane w koszyczek osadzony na długiej szypułce i słabo wypukłym, półkolistym dnem. Kwiaty brzeżne są żółte, języczkowate, w środku znajdują się kwiaty rurkowe. Koszyczki otoczone są okrywą z dachówkowato ułożonych listków z błoniastym brzegiem. Owocem jest niełupka ze szczątkowym kielichem. Kwitnie od lipca do sierpnia. Synonimiczne nazewnictwo polskie: rumian barwierski Uwagi: 1. Kwiaty zawierają barwnik farbujący jedwab i wełnę na żółto (nietrwale). 2. Roślina ozdobna, chętnie sadzona w ogródkach ( formy ozdobne), łatwa w uprawie, można ja przycinać. Jest mrozoodporna. Rozmnaża się również przez sadzonki pobrane latem lub przez podział jesienią. 3. Gatunek zawleczony z Ameryki Północnej. Literatura: 1. Broda B, Mowszowicz J.: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wyd.3 popr. 1979, Warszawa, PZWL 2. Schauer T, Caspari C.: Przewodnik do rozpoznania roślin niezbędny na wycieczce z niezawodnym kodem barwnym. 2007, Poznań, Publicat S.A 3. Szafer Wł., Kulczyński St., Pawłowski B.: Rośliny polskie. Część II. Wyd.5. 1986, Warszawa, PWN
|
|
|
Copyright Grażyna i Ryszard Taran. Wszelkie prawa zastrzeżone. |
