ATLASFLORY

Muchomor plamisty - Amanita pantherina

- obrazków

- nazw polskich

- nazw łacińskich

- beskidzkie rezerwaty

Amanita pantherina

Muchomor plamisty

Budowa: Kapelusz o średnicy od 4 do 12 cm. Młody kulisty, następnie półkulisty, wypukły i rozpostarty. Skórka w różnorodnych odcieniach brązu: ciemnobeżowa, żółtobrązowa, orzechowa, jasnoszarobeżowa, szarobrązowawa z licznymi małymi białymi plamkami z resztek osłony zewnętrznej, ułożonymi w kilku koncentrycznych kręgach. Brzeg kapelusza długo podwinięty, później prosty biało oszroniony resztkami osłony, na starość lekko prążkowany. Skórka w dotyku jedwabista, błyszcząca, jedynie w okresie dużej wilgotności powietrza śluzowata. Trzon biały, gładki, cylindryczny, młody pełny, stary pusty, u podstawy z wyraźną bulwką w pochwie, z kilkoma rzędami wałeczków. Zazwyczaj osadzony jest głęboko w ziemi. Na trzonie w jego górnej części pierścień. Biały, gładki, bez prążkowania na górnej części, błoniasty, wąski i zwisający (często zanikający). Wysokość trzonu do 15 cm, średnica do 2 cm, a bulwki do 4 cm. Hymenofor blaszkowy. Blaszki wolne, gęste, o kłaczkowatych ostrzach, jednolicie białe, lub białokremowe. Miąższ biały, cienki, kruchy. Smak łagodny. Zapach piwniczny, starych ziemniaków. Wysyp zarodników biały.

Występowanie: latem i wczesną jesienią, pojedynczo lub po kilka sztuk w lasach liściastych i mieszanych, pod bukami, dębami.

Synonimiczne nazewnictwo łacińskie:

Agaricus pantherinus

Amanitaria pantherina

Synonimiczne nazewnictwo polskie:

bedłka plamista

muchomór cętkowany

Uwagi:

1. Grzyb trujący. Jest przyczyną licznych zatruć śmiertelnych. Pod względem ich liczby ustępuje jedynie muchomorowi sromotnikowemu.

2. Zawiera te same substancje szkodliwe, co muchomor czerwony, tylko w większym stężeniu. Osoba po spożyciu grzyba odczuwa po 30 minutach, a najdalej po 2 godzinach początkowo pobudzenie podobne do upojenia alkoholowego połączonego z halucynacjami, dostaje nudności, wymioty, biegunkę

Miejsce wykonania zdjęć:Cięcina

Źródła informacji o gatunku:

Gumińska B., Wojewoda W., Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988

Gerhardt E. Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik. Bauer-Weltbild Media Sp. z o.o., Sp.k. Klub dla Ciebie. Warszawa

Škubla P. Wielki atlas grzybów. Poznań. Elipsa Publicat S.A.